Η "μεγάλη επιστροφή"; Όχι. Η στήλη δεν έχει αυτήν την άποψη. Η αλήθεια είναι ότι το Street Fighter δεν "επιστρέφει" από πουθενά... γιατί ποτέ δεν "έφυγε". Η αίσθησή του, όπως συνειδητοποιεί κανείς από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης με το SFIV, είναι πρακτικά "γραμμένη στο DNA" κάθε gamer που περιπλανήθηκε στα coin-op της δεκαετίας του '90 και υπήρξε κάτοχος ενός Sega Mega Drive ή ενός SNES. Η επαφή μαζί του είναι τόσο ενστικτώδης, όσο η περιστροφή στα τουβλάκια του Tetris ή η κατεύθυνση της Mrs. Pac Man δεξιά κι αριστερά σε λαβυρίνθους. Ως εκ τούτου το Street Fighter IV δεν είναι τελικά η "μεγάλη επιστροφή" που όλα τα μέσα ενημέρωσης του gaming αποκαλούν. Δεν είναι καν ο "πνευματικός διάδοχος" του Street Fighter II, του τίτλου που θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της κατηγορίας των fighting games συνολικά. Όχι. Δεν είναι τίποτε απ' όλα αυτά.

Είναι, πολύ απλά, το καλύτερο Street Fighter όλων των εποχών.

Παρόντες στο SFIV είναι φυσικά όλοι οι χαρακτήρες που εμφανίζονταν στο ιστορικό coin-op, και οι 12 μάλιστα επιλέξιμοι από την αρχή. Όλοι διατηρούν το πασίγνωστο μαχητικό τους στυλ απαράλλακτο, όλοι έχουν στη διάθεσή τους το ίδιο ρεπερτόριο ειδικών κινήσεων, όλοι έχουν τη σωστή γνώριμη "αίσθηση" κατά το χειρισμό. Στους παραπάνω χαρακτήρες έρχονται εξ αρχής να προστεθούν τέσσερις ολοκαίνουργιοι μαχητές, που δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους σε κανένα SF του παρελθόντος, επίσης ο καθένας από αυτούς με πολύ διαφορετικό ρεπερτόριο κινήσεων και χαρακτηριστικά specials. Η οικιακή έκδοση αποκαλύπτει μετά από κάποια ενασχόληση είναι και εννέα (!) ακόμη χαρακτήρες, προερχόμενους ως επί το πλείστον από το σεναριακό υπόβαθρο των Street Fighter συνολικά - επίσης πλήρεις, αυτόνομους μαχητές με ρεπερτόριο κινήσεων τόσο ευρύ όσο το αντίστοιχο των "βασικών". Η ποικιλία χαρακτήρων που προσφέρει, με άλλα λόγια, το SFIV για τις offline και online συγκρούσεις του, είναι αξιοθαύμαστη.

Στο gameplay, η ίδια εικόνα πληρότητας. Όλοι όσοι είχαν ασχοληθεί εκτενώς με τα Street Fighter στο παρελθόν, μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά επαφής με το SFIV θα διαπιστώσουν ότι όλες οι αγαπημένες τους κινήσεις και συνδυασμοί "δουλεύουν" ακριβώς όπως τα θυμούνταν. Τα νέα στοιχεία που έχουν προστεθεί στο σύστημα μάχης, όμως, είναι αρκετά σε αριθμό και πιθανές εφαρμογές, ώστε να ικανοποιήσουν τους hardcore gamers που επενδύουν πολύ χρόνο σε ένα fighting game και απαιτούν να υπάρχει μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης του παιχνιδιού τους λόγω αυτού.

Το πόσο η Capcom θέλει πάντως το Street Fighter IV να αποδειχθεί δημοφιλές στο mainstream κοινό - ώστε να σημειώσει και τις ανάλογα σχετικές πωλήσεις - φαίνεται και μέσα από τα modes παιχνιδιού που προσφέρει. Πέρα από τα αυτονόητα, όπως το "σεναριακό" Arcade και το απαραίτητο "τοπικό" Versus, διαθέσιμο είναι τόσο ένα πολύ καλά υλοποιημένο Training mode, όσο και το εξαιρετικό Challenge mode. Αυτό με τη σειρά του διακρίνεται στα Time Attack, Survival και Trial. Τα δύο πρώτα για στους φίλους των beat' em up δεν χρειάζονται επεξήγηση. Το Trial, ωστόσο, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: στα αρχικά του στάδια τουλάχιστον, ο αντικειμενικός του σκοπός είναι να εξοικειώσει τους αρχάριους παίκτες με τις σημαντικότερες βασικές κινήσεις και specials κάθε χαρακτήρα. Στα πλέον προχωρημένα, ωστόσο, μπορεί να δυσκολέψει ακόμη και gamers που λαμβάνουν μέρος σε πρωταθλήματα!

Aναφοράς σαφώς αξίζει και η πάρα πολύ καλή υλοποίηση του online τμήματος του τίτλου. Στο Street Fighter IV, με την προϋπόθεση ότι και οι δύο πλευρές τηρούν ένα πρακτικό minimum στην ταχύτητα σύνδεσης, τα γνωστά προβλήματα σχεδόν δεν υφίστανται: σε πανελάχιστες περιπτώσεις παρατηρήσαμε "χαμένα καρέ", κι αυτά ακόμη δεν επηρέασαν σε κανέναν ουσιαστικό βαθμό τη ροή των συγκρούσεων. Με άλλα λόγια, η τακτική ή και αποκλειστική αξιοποίηση του SFIV σε online περιβάλλον κρίνεται επιτέλους ως απροβλημάτιστη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για την ψυψχαγωγική αξία του τίτλου, αλλά και την αντοχή στο χρόνο.

Στον τεχνικό τομέα, το Street Fighter IV χρησιμοποιεί μεν τρισδιάστατα γραφικά, αλλά με τρόπο πολύ ιδιαίτερο: αυτά έχουν "περαστεί" μέσα από ειδικά φίλτρα που τους προσδίδουν την εντύπωση "ζωγραφιστών", ενώ η Capcom έχει διανθίσει το όλο περιβάλλον, τα εφέ κλπ. με γραμμές από μελάνι, που παραπέμπουν επίσης σε τεχνοτροπία παραδοσιακού artwork και όχι computer-generated. Ο τρόπος με τον οποίο είναι σχεδιασμένοι οι μαχητές (με στοιχεία σκίτσου και καρικατούρας στα σώματα και τα πρόσωπά τους), ενισχύει περαιτέρω αυτήν την οπτική εντύπωση. Ακόμη και σε πολλά στοιχεία του animation των χαρακτήρων, που είναι εκπληκτικό, διαφαίνεται η cartoony διάθεση, που λειτουργεί με τρόπο εξαιρετικά θετικό. Όχι στα ίδια πολύ υψηλά, αλλά ικανοποιητικότατα επίπεδα κινείται και ο ήχος, με μουσική και εφέ μοντέρνα, αλλά ταιριαστά.

Το Street Fighter IV, σε όλα τα πράγματα που έχουν σημασία, είναι ένας τίτλος απίθανα κοντά στην έννοια του τέλειου: πετυχαίνει τη χρυσή τομή ανάμεσα στο προσβάσιμο και το "βαθύ" gameplay, είναι τεχνικά υπεράνω κριτικής, προσφέρει πλειάδα extra υλικού και επιλογών, αποδίδει πάρα πολύ καλά σε online περιβάλλον, είναι επεκτάσιμο σε όλα τα επίπεδα. Κανένας φίλος των fighting games δεν θα μπορούσε να ζητήσει κάτι περισσότερο: η νέα παραγωγή της Capcom έχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του all-time classic. Εξάλλου, μιλάμε πάντα για το καλύτερο Street Fighter όλων των εποχών. Το καλύτερο Street Fighter όλων των εποχών. Χρειάζεται πραγματικά να πούμε κάτι παραπάνω απ' αυτό;

Βαθμολογία: 10 αστεράκια