Στην όχι ακριβώς... αρχαία ιστορία - αλλά σίγουρα όχι και πρόσφατη - τα games που παίζονταν με ένα πλαστικό αντίγραφο πυροβόλου όπλου στα χέρια του παίκτη και τον έθεταν "αντιμέτωπο" με αμέτρητους κινούμενους στόχους πάνω στην οθόνη είχαν το δικό τους, πιστό κοινό στις αίθουσες των arcades όλου του κόσμου (ναι, και της Ελλάδας πριν από τον διαβόητο νόμο 3037). Τα House of the Dead της Sega και τα Time Crisis της Namco, οι δύο δημοφιλέστεροι εκπρόσωποι του είδους, έχουν ήδη κάνει τη μετάβαση από τις αίθουσες αυτές στο οικιακό περιβάλλον εδώ και χρόνια, άλλοτε επιτυχημένα, άλλοτε όχι. Το Time Crisis 4, ωστόσο, είναι το πρώτο της κατηγορίας που κάνει το "άλμα" στην υψηλή ευκρίνεια με την έκδοση αυτή για το PS3... έστω κι αν όλοι θα εύχονταν να το είχε κάνει πιο προσεκτικά. Πολύ πιο προσεκτικά.

Όπως έχει συμβεί και άλλοτε στο παρελθόν, στη συσκευασία του Time Crisis 4 περιλαμβάνεται όχι μόνο ο ίδιος ο τίτλος, αλλά και το ειδικό πλαστικό "πιστόλι" με το οποίο πρέπει να παιχθεί. Αυτό κάποτε συνδεόταν ενσύρματα με το PS2, το καινούργιο μοντέλο όμως στο PS3 λειτουργεί ασύρματα χάρις στον αισθητήρα υπερύθρων που συνδέεται στο νέο σύστημα της Sony και "ανιχνεύει" το σημείο που σημαδεύει το περιφερειακό στην οθόνη. Το GunCon3, όπως λέγεται, είναι χρώματος πορτοκαλί και φέρει στην επιφάνειά του δύο μοχλούς, έναν τοποθετημένο σε σημείο που ελέγχεται από τον αντίχειρα και έναν τοποθετημένο στο μισό (!) ενός χειριστηρίου που η Namco έχει κυριολεκτικά "καρφώσει" στα αριστερά του "όπλου". Ναι, είναι τόσο άσχημο στην όψη όσο ακούγεται και ναι, δύο μοχλοί και η σκανδάλη αριθμούν τρία σημεία ελέγχου. Περισσότερα γι' αυτό στη συνέχεια.

Από το gameplay αυτό καθ' αυτό του νέου Time Crisis, όποιος φίλος ή φίλη έχει δει ή παίξει κάποιο από τα παλαιότερα, ξέρει τί να περιμένει: οπτική γωνία πρώτου προσώπου, αμέτρητοι αντίπαλοι να πυροβολήσει κανείς με μία σειρά από διαθέσιμα όπλα, επιλογή για "κάλυψη" πίσω από αντικείμενα, ισχυρότεροι εχθροί που απαιτούν "ειδική στρατηγική" στο τέλος κάθε επιπέδου. Η "έκδοση 4" ακολουθεί περίπου το ίδιο μοτίβο, με τη διαφορά ότι επιχειρεί να κάνει κάτι που αντιτίθεται στην όλη συλλογιστική των τίτλων του είδους: αντί να ακολουθεί προδιαγραμμένη πορεία μέσα στο τρισδιάστατο περιβάλλον, προσφέρει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό "ελεύθερη κίνηση" στο χώρο, α λα FPS σχεδόν.

Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα με τον συγκεκριμένο τίτλο. Υποχρεωμένος να κινηθεί στο χώρο με έναν μοχλό, να κατευθύνει το οπτικό πεδίο του παίκτη με έναν δεύτερο και παράλληλα να σκοπεύσει, ο παίκτης είναι πολύ εύκολο να αποπροσανατολιστεί και να... ασχολείται περισσότερο με το πώς θα "δαμάσει" το σύστημα ελέγχου του Time Crisis 4 και λιγότερο με τη διασκέδασή του. Ακόμη και μετά από αρκετή εξάσκηση παραμένει αδικαιολόγητα δύσκολο να πυροβολήσει γοργά και με ακρίβεια κανείς εκεί που θέλει, με αποτελέσματα προφανώς καταστροφικά στο ρυθμό του gameplay. Αν συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι ο αισθητήρας υπερύθρων δεν φαίνεται να λειτουργεί όπως πρέπει στο 100% των περιπτώσεων, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι ο τίτλος δεν υπέστη το εξαντλητικό testing που σίγουρα θα καθιστούσε τέτοιου μεγέθους προβλήματα εμφανή.

Ο υπόλοιπος τεχνικός τομέας, άλλωστε, της παραγωγής της Namco δεν βοηθά την κατάσταση. Τα γραφικά είναι μεν υψηλής ευκρίνειας αλλά στερούνται λεπτομέρειας σε απογοητευτικό βαθμό. Ο ήχος είναι και αυτός μέτριου επιπέδου, καθώς απαρτίζεται από αδιάφορη "γενικόλογη" ροκ μουσική και εφέ copy/paste από εκατοντάδες άλλα shoot' em up, ενώ η παρουσίαση είναι τυπική και κανένα στοιχείο της ουσιαστικά άξιο αναφοράς. Οι επιλογές παιχνιδιού που προσφέρονται, άλλωστε, μπορεί να εκτείνονται πέρα από αυτές του coin-op στο οποίο βασίζεται η οικιακή έκδοση, αλλά δεν επαρκούν για να χαρίσουν στον τίτλο διάρκεια μεγαλύτερη των πέντε ή έξι ωρών (αν στο μεταξύ ο παίκτης δεν έχει εκνευριστεί αρκετά ώστε απλώς να αφήσει τον τίτλο "στη μέση"). Οποιουδήποτε είδους online επιλογή, τέλος, "λάμπει διά της απουσίας της".

Από τα παραπάνω δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συμπεράνει κανείς πως το Time Crisis 4 είναι μια παραγωγή που αδυνατεί να ξεφύγει από το επίπεδο του μετρίου, με ή χωρίς το GunCon3 - τα προβλήματα του τελευταίου είναι ουσιαστικά "το αλάτι στην πληγή" αφού, ακόμη κι αν εξέλειπαν, ο τίτλος δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση πραγματικά καλός. Λαμβανομένης όμως στα υπόψιν και της τιμής πώλησης του τίτλου με το περιφερειακό, που ξεπερνά τα 90 ευρώ, η πρόταση της Namco είναι σχεδόν προσβλητική. To γεγονός ότι (α) το GunCon3 δεν συμβατό με παλαιότερους τέτοιους τίτλους, όπως αυτούς π.χ. του PS2 και ότι (β) άλλα games του PS3 που να το αξιοποιούν δεν έχουν ανακοινωθεί, είναι απλώς το... "κερασάκι στην τούρτα". Αντενδείκνυται ακόμη και για όσους τα χρήματα δεν είναι ζήτημα - κι αν αυτό δεν "μιλά από μόνο του", τότε δεν ξέρουμε τί θα μπορούσε!

Βαθμολογία: *