Οι φίλοι και οι φίλες του Αθηνόραμα Digital που ασχολούνται με τα video games για χρόνια, μπορούν να πιστοποιήσουν μαζί μας το εξής: σε όλη τη διαδρομή ενός συστήματος ηλεκτρονικής διασκέδασης όπως τα PlayStation ή τα Xbox, υπάρχουν δύο ή τρεις τίτλοι οι οποίοι, παίζοντάς τους, έχεις την αίσθηση πως ναι, όντως εισπράττεις πια το maximum που έχουν να σου δώσουν ή κάτι πολύ κοντά σε αυτό. Παράλληλα και πως, αυτό που σού προσφέρουν, απλώς δεν μπορούσες να το έχεις διαφορετικά ή παλιότερα. Στο αρχικό PlayStation τέτοιος τίτλος ήταν το Wipeout. Στο PS2 ο πρώτος αντίστοιχος ήταν το Metal Gear Solid 2. Στο PS3 είχαμε μέχρι στιγμής απολαύσει εξαιρετικά games, από τη Sony και άλλους, μα όχι έναν τίτλο που μας έκανε να σκεφτούμε κάτι όπως τα παραπάνω.

Όλα αυτά μέχρι πριν από λίγες μέρες. Γιατί, για μας τουλάχιστον, αυτό το είδος του τίτλου για το PlayStation3 είναι και επίσημα πλέον το Uncharted 3. Είχαμε στην Uncharted 3 Week, που "έτρεξε" τις προηγούμενες ημέρες, αναλύσει όλα εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν αυτόν τον τίτλο ξεχωριστό. Όμως - έχοντας παίξει αρκετά πλέον με την τελική έκδοση - μπορούμε να προσυπογράψουμε το εξής: είναι, πολύ απλά, ένα video game που έχει κερδίσει ήδη μια θέση περίοπτη όχι μόνο ανάμεσα στους τίτλους παραγωγής Sony, αλλά και ανάμεσα σε όλους τους τίτλους που απαρτίζουν τη βιβλιοθήκη του PS3.

Η δημιουργία της Naughty Dog απλώς δεν... αφήνει περιθώρια και για τίποτε άλλο: κάθε της στοιχείο μαρτυρά φιλοδοξίες μιας παραγωγής τίποτε λιγότερο από απολύτως κορυφαίας. Το σενάριο είναι περισσότερο καλογραμμένο απ' ο,τιδήποτε άλλο έχει να επιδείξει άλλος τίτλος δράσης της αγοράς. Τα γραφικά του είναι ό,τι θεαματικότερο έχουμε δει μέχρι στιγμής στο PlayStation3, όχι μόνο επειδή τα αναδεικνύει η κινηματογραφική "σκηνοθεσία" τους, αλλά κι επειδή η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι απίστευτη. Ο ήχος είναι συγκλονιστικός και πολυκάναλος, πειστικός στα εφέ και συναρπαστικός στη μουσική όσο πολύ σπάνια συναντάμε. Ναι, δεν χωρά αμφιβολία στην... προφανή διαπίστωση: το Uncharted 3 είναι παραγωγή επιπέδου Hollywood, γιατί στοχεύει εξ αρχής σε αυτό το επίπεδο. Άλλα games "σκέφτονται" ως games απλώς - και η διαφορά, φαίνεται.