Αυτό που πιθανότατα θα ήθελαν να ξέρουν περισσότερο απ' όλα οι παίκτες που είχαν ασχοληθεί εκτενώς με τα αρχικά αυτά Halo και ενδιαφέρονται να κάνουν το ίδιο με τα ανασχεδιασμένα, είναι το εξής: οι πολλαπλές επιλογές ανταγωνιστικού Δικτυακού παιχνιδιού (στο κάτω-κάτω τα δύο πρώτα Halo θεωρούνται πρωτεργάτες στην καθιέρωση της online multiplayer πλευράς των games στο σαλόνι) αποδίδουν το ίδιο καλά στο Xbox One, σε σχέση με τους προγόνους του; Η απάντηση είναι... και ναι, και όχι. Ναι, επειδή η υψηλότερη ανάλυση και ταχύτερος ρυθμός ανανέωσης ούτε αλλοιώνουν την αρχική αίσθηση των επιλογών αυτών, ούτε "κρατούν πίσω" την ταχύτητα ή ομαλή ροή των συγκρούσεων. Όχι, επειδή υπάρχει μία σειρά από προβλήματα στον μηχανισμό συγκέντρωσης των παικτών σε κάθε πεδίο μάχης (match making), με σημαντικότερο αυτό των μεγάλων καθυστερήσεων. Θα διορθωθεί με αναβαθμίσεις, είναι πρακτικά βέβαιο, όμως έχει αρχίσει να μάς κουράζει αυτή η ατελής Δικτυακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλά νέα games τους τελευταίους μήνες.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί, πάντως, η στάση μας απέναντι στο Halo: The Master Chief Collection - τώρα που έχουμε πια ασχοληθεί μαζί του - είναι απείρως θετικότερη απ' ότι περιμέναμε. Δεν πρόκειται για... "αρπαχτή" και "εύκολο, προβλέψιμο hit" για το αφοσιωμένο κοινό των Xbox - το πλαίσιο αυτό υπάγονται ακόμη οι αρχικές πωλήσεις του Xbox One - όπως φοβόμασταν. Ναι, η Microsoft το χρησιμοποιεί ως... εργαλείο marketing για να "προετοιμάσει το έδαφος" του Halo 5: Guardians, υπενθυμίζοντας σε εκατομμύρια gamers για ποιούς ακριβώς λόγους είχαν αγαπήσει τις περιπέτειες του Master Chief όλα αυτά τα χρόνια. Δεν παύει να είναι, ωστόσο, ένα "πακέτο" που μπορεί να προσφέρει αμέτρητες ώρες ψυχαγωγίας (στο κάτω-κάτω είναι κυριολεκτικά... "τέσσερα games σε ένα") σε οποιονδήποτε, είτε τυγχάνει πιστός ακόλουθος των Halo, είτε όχι. Αν προσθέσει κανείς στα παραπάνω την πολυπόθητη πρόσβαση στη δοκιμαστική έκδοση του Guardians - τα άλλα extras απλώς τα προσπερνάμε - έχει στα χέρια του ένα προϊόν που όντως έχει αξία υψηλότερη των €60 που ζητά. Στο κάτω-κάτω, τί γεύση έχει η νοσταλγία, αν όχι ευχάριστη;

Βαθμολογία: 8 αστεράκια