Μεγαλύτερο ρόλο στον νέο τίτλο σε σχέση με το παρελθόν παίζουν τα Mui Mui, οι φίλοι των Locoroco που βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλες τις πίστες του: αυτοί είναι ουσιαστικά που αποκαλύπτουν τις παραπάνω και άλλες δυνατότητες, αλλά και μία μεγάλη σειρά από άλλα bonus που αξιοποιούνται ποικιλλοτρόπως στην εξέλιξη του τίτλου. Επίσης, λόγω της ύπαρξης του "μουσικού όπλου" των Moja, στο Locoroco 2 ρόλο παίζει και η μουσική: οι παίκτες για να το αντιμετωπίσουν θα πρέπει να συλλέγουν μουσικές νότες, τις οποίες "κερδίζουν" ακολουθώντας επιτυχημένα το ρυθμό μουσικών κομματιών σε mini-games. Οι νότες αυτές στη συνέχεια μπορούν να "εξαγοράσουν" νέα bonus και δυνατότητες κ.ο.κ. Και αυτός ο μηχανισμός είναι απλός, ενθαρρύνει ωστόσο τους παίκτες να εξερευνήσουν διεξοδικά τις πίστες του τίτλου καθώς είναι πάρα, μα πάρα πολλά τα bonus στοιχεία που φιλοξενούνται σε κάθε μία από αυτές.
Στον τεχνικό τομέα το Locoroco 2 επίσης δεν απομακρύνεται από τον προκάτοχό του: αυτό σημαίνει ότι τα γραφικά μπορεί να μην είναι... απείρως εντυπωσιακά, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί ο ιδιαίτερος σχεδιασμός και χαρακτήρας τους τα περιορίζει σε απλές γραμμές και πλακάτα χρώματα. Είναι όμως λεπτομερέστατα και κινούνται ομαλά, προσδίδοντας την αίσθηση του cartoon περισσότερο επιτυχημένα από ποτέ. Ο ήχος φυσικά ακολουθεί κατά πόδας, αφού απαρτίζεται από εκείνου του είδους τη... "χαριτωμένη" μουσική που είναι απίστευτα εύκολο να "παίζει στο μυαλό" του παίκτη ώρες αφότου έχει κλείσει το PSP του - τα εφέ είναι επίσης φροντισμένα και ταιριαστά. Ο έλεγχος είναι πρακτικά άψογος και δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα σε κανέναν, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν με το πρώτο Locoroco. Στα τεχνικά, μία σαφώς φροντισμένη παραγωγή, από τις αρτιότερες που έχουμε δει φέτος για το PlayStation Portable, ανεξαρτήτως κατηγορίας games.
Ένα είναι ουσιαστικά το παράπονο που μπορεί να έχει κανείς από το Locoroco 2 και αυτό έχει να κάνει με τη διάρκειά του: το single player τμήμα του μπορεί να το ολοκληρώσει κανείς σε λιγότερο από 6-7 ώρες και ο τίτλος δεν προσφέρει - λόγω φύσης - κάποιου είδους multiplayer επιλογή. Αυτό σημαίνει πως τις extra ώρες ενασχόλησης οι gamers θα πρέπει να τις αντλήσουν τόσο από τα πολλαπλά mini-games του τίτλου, όσο και από την ολοκλήρωση περισσότερες από μία φορές του "σεναριακού" τμήματος - κάτι που άλλοι παίκτες έχουν την έφεση να κάνουν, άλλοι όχι. Το περιεχόμενο που διαθέτει με το Locoroco 2 η Sony, με άλλα λόγια, είναι αρκετό για κάτι τέτοιο, απλώς δεν έχουν όλοι οι gamers την περιέργεια ή την εμμονή να συγκεντρώσουν όλα τα bonus και όλα τα extras που προσφέρονται. Ακόμη κι έτσι, πάντως, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε λάτρη των puzzle games και κάτοχο ενός PSP που δεν θα έχει το Locoroco 2 στη συλλογή του: είναι, μαζί με το Patapon 2, από τους τίτλους-επίδειξη του τί μπορεί να κάνει το φορητό σύστημα της ιαπωνικής εταιρείας στα χέρια μιας προγραμματιστικής ομάδας με όρεξη να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό και, ως τέτοιο, συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Βαθμολογία: 10 αστεράκια
