Υπάρχει μια μεγάλη παγίδα που καραδοκεί για τις "σειρές" video games, όταν αυτές ξεπεράσουν π.χ. το Νο 2 ή το Νο 3. Από τη μία πλευρά επιβάλλονται αλλαγές και προσθήκες τέτοιες, που να κρατήσουν το ενδιαφέρον όσων αγάπησαν τους αρχικούς τίτλους, έτσι ώστε να τιμήσουν εμπορικά και τους επόμενους. Από την άλλη οι αλλαγές και προσθήκες οφείλουν να γίνονται προσεκτικά και μελετημένα, ώστε να μην αλλοιώσουν αυτά που έκαναν τους αρχικούς τίτλους αξιόλογους κι επιτυχημένους. Κι εκεί κρύβεται η παγίδα: στο πόσα μπορείς να αλλάξεις, χωρίς να το... χαλάσεις. Ε, η Namco - παρά την πολύ μεγάλη της εμπειρία - κατάφερε να το... "χαλάσει το γλυκό" στο Soul Calibur V. Και μάλιστα αναίτια, κάνοντας απλώς κακές, αδέξιες ή... ύποπτες επιλογές.

Ξεκινώντας από τα προφανή: υπάρχει λόγος που τα fighting games δεν έχουν... σεναριακό τμήμα. Δεν μπορούν να το στηρίξουν χωρίς να γίνουν βαρετά ή εκνευριστικά - και το Soul Calibur V είναι απόδειξη του γεγονότος, πρακτικά υποχρεώνοντας τον παίκτη να ασχοληθεί με μία υπόθεση προβλέψιμη και παράλογη ταυτόχρονα για δυόμισι ώρες περίπου. Ο χρόνος που σπαταλήθηκε για την ανάπτυξη αυτού του Story Mode θα μπορούσε να είχε επενδυθεί σε περισσότερο ουσιαστικά πράγματα - όπως τη δημιουργία περισσότερων επιλογών παιχνιδιού για έναν παίκτη, καθώς αυτές είναι πανελάχιστες - που θα προσέθεταν στον τίτλο αντοχή στο χρόνο. Είναι το λιγότερο τέσσερις οι επιλογές παιχνιδιού από παρελθόντα SC που "κόπηκαν" στο νέο... και η εξίσωση δεν λειτουργεί υπέρ του.

Από την άλλη πλευρά, έχουμε... παραλογισμούς όπως το Legendary Mode: μία απίθανα έως εκνευριστικά δύσκολη ακολουθία αντιπάλων που θα μπορούσε απλώς να είχε προσφερθεί ως Ultra Hard στις επιλογές του Arcade Mode. Έχουμε μία σαφώς πληρέστερη λειτουργία δημιουργίας χαρακτήρων (Character Creation Mode) σε σχέση με την αντίστοιχη του Soul Calibur IV, η οποία όμως πρακτικά για το online τμήμα του τίτλου έχει σημασία (πιο πολλά γι' αυτό στη συνέχεια). Έχουμε το Quick Battle Mode - τυχαίες μάχες με εικονικούς αντιπάλους οι οποίες ανταμοίβουν τον παίκτη με... λεκτικούς χαρακτηρισμούς (!) - κι ένα πληρέστερο τμήμα εξάσκησης (Practice Mode), με το οποίο αποδεδειγμένα λίγος κόσμος ασχολείται. Συμπέρασμα όλων των παραπάνω: οι "μοναχικοί" παίκτες θ' ασχοληθούν με το Soul Calibur V συνολικά για 10-12 ώρες το πολύ. Όχι κι ό,τι καλύτερο για έναν σύγχρονο τίτλο του είδους, κόστους €60.