Η Sony το υποστήριζε από την αρχή και, μετά από πολλές ώρες παιχνιδιού, καταλήξαμε σε παρόμοιο συμπέρασμα: πέρα από την εξελιγμένη του τεχνολογία και τα προηγμένα χαρακτηριστικά κλπ., το PlayStation Vita αξίζει την προσοχή των gamers περισσότερο απ' όλους τους λόγους επειδή "προσομειώνει" άριστα το χειρισμό των οικιακών συστημάτων διασκέδασης. Οι διπλοί αναλογικοί μοχλοί, που έχουμε συνηθίσει ν' αξιοποιούμε για μια δεκαετία και περισσότερο με το χειριστήριο των PlayStation, αληθινά "κάνουν τη διαφορά", ειδικά σε κατηγορίες τίτλων όπου ο παίκτης πρέπει να κινείται και να σκοπεύει με όπλα ταυτόχρονα. Αυτά τα games είναι πολλά - εύλογα, λοιπόν, η Sony ήθελε να επιδείξει το συγκεκριμένο πλεονέκτημα του Vita από νωρίς, με έναν τίτλο ειδικά σχεδιασμένο γι' αυτό το σκοπό. Αυτός ο τίτλος είναι το Unit 13.

Προς τιμήν της, η δημιουργία της Zipper Interactive δεν... προσποιείται πως είναι κάτι περισσότερο από ακριβώς αυτό: ένα shoot' em up πρώτου προσώπου τυπικά "στημένο" μεν, αλλά φροντισμένο σε όλα τα στοιχεία του. Ως τίτλος που θα παιχθεί σε φορητό σύστημα, "εκεί έξω" και όχι απαραίτητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, το Unit 13 δεν αναλώνεται σε... υποθέσεις και σενάρια: οι 36 διαφορετικές αποστολές του απροσδιόριστα μόνο συνδέονται (πρέπει να εξολοθρεύσουμε μια τρομοκρατική οργάνωση με αραβικό όνομα και αυτό είναι αρκετό), προσφέρουν ωστόσο ποικιλία άκρως ικανοποιητική.

Ο παίκτης θα κληθεί σε άλλες να διεισδύσει σε εχθρικές εγκαταστάσεις απαρατήρητος, σε άλλες να επιτύχει συγκεκριμένους στόχους σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο, σε άλλες να ολοκληρώσει την εκάστοτε αποστολή "με τη μία" (και με μία αναπλήρωση ενέργειας μόνο), ενώ σε άλλες καλείται απλώς να... σωριάσει στο έδαφος "ό,τι κινείται". Τα περιβάλλοντα που φιλοξενούν τις αποστολές ποικίλλουν επίσης, από κλειστούς χώρους (π.χ. μια πρεσβεία ή ένας σταθμός Μετρό) μέχρι περισσότερο "ανοιχτούς" (π.χ. ένα ανατολίτικο παζάρι). Η δυσκολία σε όλες σχεδόν τις αποστολές, πάντως, είναι αυξημένη παρά το γεγονός ότι δεν διαρκούν περισσότερο από 5-10 λεπτά οι περισσότερες.