Όλα τα προαναφερθέντα γίνονται αντιληπτά με πολλαπλούς τρόπους και κατά την εξέλιξη του Assassin's Creed Origins. Υπάρχουν και σε αυτό μεμονωμένοι στόχοι που πρέπει να κυνηγηθούν σε κάθε περιοχή της Αιγύπτου, αλλά - σε αντίθεση με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς - ο... "μεγάλος κακός" σπάνια είναι το μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος σε αυτές. Ο περισσότερος χρόνος του Bayek περνά περπατώντας μέσα στις πόλεις, περιπλανώμενος στις ερήμους, δίνοντας σημασία στα προβλήματα των ανθρώπων γύρω του και (φυσικά) προσφέροντάς εαυτόν ως λύση σε αυτά.
Πρόκειται για αλλαγή στην αρχετυπική σκιαγράφηση του παραδοσιακά... αντιήρωα πρωταγωνιστή των Assassin's Creed η οποία θα παραξενέψει αρκετούς παίκτες. Είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που τόν βλέπουν να λειτουργεί (κυρίως) μέσα στα όρια του νόμου, επιτρέποντάς τους να παίξουν τον ρόλο ενός… "κανονικού" ανθρώπου - μια μάλλον... επαναστατική δημιουργική απόφαση για την εποχή! Ο ίδιος ο Bayek αποπνέει την αύρα ολοκληρωμένου χαρακτήρα, με αίσθηση χιούμορ, "παιχνιδιάρικη" φύση και (σχεδόν) αδιάσπαστη πίστη στο κράτος δικαίου. Παρ' ότι έχει την εντολή να δράσει ως πολυμήχανος δολοφόνος, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο τέλος ο Bayek θα πράξει "το σωστό" σε κάθε περίσταση - στοιχείο που επίσης δεν συναντάμε σε άλλα Assassin's Creed.
Το... πρόβλημα, βέβαια, είναι πως ο παίκτης θα κληθεί να κάνει ακριβώς αυτό είτε το θέλει, είτε όχι. Στο Origins εμφανίζεται για πρώτη φορά ο συνήθης σε RPG μηχανισμός συλλογής "πόντων εμπειρίας" (XP), ο οποίος ανταμείβει την εξερεύνηση και δίνει ιδιαίτερο βάρος στις "παράπλευρες αποστολές" (side-quests) με τρόπο που θυμίζει περισσότερο... Witcher 3 παρά προηγούμενα Assassin’s Creed. Αυτό ουσιαστικά "εμποδίζει" τους ανυπόμονους gamers να... τρέξουν μέχρι τον τερματισμό του τίτλου πρόωρα: αν ο παίκτης, για παράδειγμα, προσπαθήσει να δολοφονήσει έναν στόχο υψηλότερου επιπέδου, ο Bayek θα κινδυνεύσει να βρεθεί στο έδαφος με ένα και μόνο χτύπημα. Αυτή τη φορά είναι συχνά καλύτερο να κοιτάξει κανείς πρώτα γύρω του και να δει προσεκτικά τι χρειάζεται να κάνει στην εκάστοτε περιοχή του αληθινά τεράστιου εικονικού κόσμου του Origins, παρά να προσπαθήσει να... "το παίξει ήρωας" και να έχει μια ρεαλιστικά αντίστοιχη κατάληξη!
Όπως συμβαίνει βέβαια στα πιο πολλά games "ανοιχτού περιβάλλοντος" (open world), το νέο Assassin's Creed υιοθετεί και αυτό κατοπτικό χάρτη τόσο πλούσιο σε μικρά πολύχρωμα εικονίδια, που είναι δύσκολο να αποφασίσει κανείς από πού να ξεκινήσει. Ευτυχώς ο τίτλος έστω και εν μέρει εξιλεώνεται απέναντι στον παίκτη για το... μικρό χάος των επιλογών που προσφέρει καθώς όλες οι "παράπλευρες" δραστηριότητες και αποστολές με τις οποίες συγκεντρώνονται οι "πόντοι εμπειρίας" είναι στην πλειονότητα τους καλογραμμένες. Πολλές εξ αυτών μάλιστα σκιαγραφούν με επιτυχία μία ιστορικά πειστική εικόνα των διαφόρων κοινωνικών τάξεων και των όσων συμβαίνουν στην, κατακτημένη από τους Έλληνες, πτολεμαϊκή Αίγυπτο της περιόδου αυτής. Η δουλειά που έχει γίνει στον συγκεκριμένο τομέα είναι αληθινά αξιοθαύμαστη και εκτιμητέα... αυτόνομα σχεδόν.
